به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان‌رضوی ابوالفضل مکرمی‌فر امروز سه‌شنبه 3 تیرماه 1399 با اعلام این خبر افزود: «درختان کهنسال در جای جای جهان وجود دارند و بیش از چند دهه است که با اهمیت یافتن شئون زیست محیطی آنها ،شناسایی این درختان و حفظ و حراست از انها مورد توجه و اهمیت قرار گرفته است، درختان کهنسال در ایران بیشتر از درختان غیر مثمر همچون چنار و بید و بعضی مانند سرو بی سایه اند.»
او ادامه داد: «این درختان را نه به سودای بار و بر بلکه به نیت دیگری کاشته و از آنها مراقبت شده است، هم چنین این درختان در ایران مقدس شمرده می شوند، یعنی چه در محوطه¬های مذهبی، مثلا در صحن مساجد و امامزاده¬ها باشند و چه در نواحی دیگر، به هر حال پیوند محکمی با باورهای مردمی دارد که آنها را می شناسند و به همین خاطر محترم¬اند حتی در برخی موارد به آنها دخیل می بستند یا در پایشان قربانی می‌کردند.»
مکرمی‌فر یادآور شد: «بنا به صعوبت شرایط طبیعی در ایران یعنی کم آبی و تابستانهای طولانی و خشک، معمولا سازوکاری عرفی برای حفظ و نگهداری از آنها تدبیر و تدارک شده است، حتی با عنایت به به نذر یا وقف، قناتی را تا پای چنین درختی کشیده¬اند تا آن را سیراب کند. درخت در ایران مقدس و درخت کهنسال یک مفهوم و داشته فرهنگی است.»
او درباره محل این اثر طبیعی ملی اظهار کرد: «روستای کردیان در فاصله 12 کیلومتری جنوب غرب شهر باخرز و درخت چنار روستای کردیان با قدمتی بسیار زیاد در ورودی روستا و در مجاورت مسجد و فضاهای مسکونی قرار دارد.»
مکرمی‌فر گفت: «این روستا در موقعیت طبیعی کوهستانی و درخت چنار مورد نظر در ورودی روستا در مجاورت واحدهای مسکونی و مسجد جامع واقع شده است، این درخت با قطر تنه بسیار زیاد و طول و عرض سایه انداز چشمگیر آنقدر عظیم به نظر می رسد که در قاب دوربین به سختی می گنجد.»
مدیر کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی تصریح کرد: «راه دسترسی مناسب به روستا و قرار گرفتن در نزدیکی مرکز شهرستان (شهر باخرز)، طبعیت زیبای روستای کردیان به همراه مردم مهمان نواز و خونگرم، وجود امامزاده های مورد احترام و اعتقاد مردم در نزدیکی درخت، وجود مناظر طبیعی مثل چشمه زرد و ... که می تواند مجموعه ای گردشگری را در قالب گردشگری طبیعت و معنوی برای گردشگران بوجود می آورد.
هم چنین محمود طغرایی مدیر دفترثبت آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی افزود: «هم چنین در زمان‌های گذشته که امکانات زندگی امروزی نبوده، زنان روستا در مجاورت درخت و با استفاده از آب قنات به شستشوی لباس و ظروف مشغول می شدند.درخت چنار در ذهن اهالی روستای گردیان همیشه ماندگار است. زنان روستا در کنار درخت شمع روشن می‌کرده و نانی محلی به نام فتیر درست کرده و در بین مردم به عنوان خیرات و نذری پخش می کرده اند. 
او به باورهای مردم درباره این درخت اشاره کرد و گفت: «اهالی اعتقاد داشتند اگر شخصی شاخه ای از درخت را بیندازد اتفاقی ناگوار برای آن رخ می دهد. یا اگر شاخه ای از درخت بی دلیل بیفتد اتفاقی بد در راه است.
گفتنی است: شهرستان باخرز در فاصله حدود 210 کیلومتری مشهد مرکز استان خراسان رضوی قرار دارد.
پیمایش صفحه کلید
مسدود کردن انیمیشن ها
.png)
